سیر نقاشی مدرن با گرایش یه سوی اندیویدوالیسم محض و سوبژکتیویسم تشخص می یابد و بنابراین، هرگز نمی تواند همچون گرافیک، در خدمت ابلاغ پیامی خاص به کار گرفته شود. حال آنکه گرافیک توانسته است همراه با سیر تاریخی تمدن غرب و در تمامی مراحل، در خدمت همه جریانهای موجود، اعم از بورژوازی و سرمایهداری، اشاعه مصرف، اقتدار سیاسی، جنگ، ژورنالیسم، اشاعه فحشاء، تئاتر و سینما و حتی جریانهای انتلکتوئل قرار بگیرد... و علت این انعطاف بسیار را باید در قابلیتهای ماهوی هنر گرافیک جستجو کرد. از این پس نیز، هرگاه نقاشی بخواهد نسبت به ابلاغ پیامی مشخص التزام پیدا کند، لاجرم به گرافیک نزدیک خواهد شد، چنانچه در ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی پیش آمد.»

Morbi ipsum leo, elementum sit amet molestie eu, vehicula at augue. Duis dignissim ultrices mauris et consectetur. Pellentesque iaculis fermentum dui, id eleifend sapien tincidunt eu. Mauris at eleifend neque. Mauris feugiat porttitor mauris sodales vestibulum. Etiam in augue faucibus elit ornare suscipit. Donec nulla libero, bibendum nec ornare ac, tincidunt bibendum odio. Proin pulvinar euismod augue, vitae gravida mi suscipit eget. Mauris porttitor iaculis metus, nec pellentesque risus ultrices id. Vestibulum ante ipsum primis in faucibus orci luctus et ultrices posuere cubilia Curae; Maecenas rutrum iaculis lectus, et vulputate metus tincidunt sed. Quisque ut lectus orci, in feugiat dolor. Aliquam egestas velit et urna dictum eu posuere massa mollis. Integer et massa eros. Ut in libero eget quam cursus cursus id et mi. Praesent et nisi enim, sit amet pretium turpis.